Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/6419 Esas 2022/2814 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜMLER : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;
1-Katılanın aşamalarda alınan kararlı ve değişmeyen ifadelerinde, sanıkların ellerinde dirgen ve keser ile aracın camlarını kırdıklarına ilişkin beyanlarının olay sırasında zarar gören araçta bulunan tanıklar ..., ..., ... ve ...’nın beyanlarıyla doğrulandığı; kolluğun düzenlediği 6.3.2015 tarihli olay yeri inceleme raporunda aracın ön camının çatladığı ve sol arka kapı camının kırıldığının tespit edildiği; buna karşılık sanık ...’ın olaydan hemen sonra alınan kolluk ifadesinde, oğlu sanık ...’in olay günü köyde olduğunu beyan etmesine rağmen kovuşturma aşamasında alınan beyanında sanık ...’in köyde olmadığını, suçu başka şahısların işlediğine ilişkin çelişkili beyanlarda bulunduğu dikkate alındığında; sanıklar hakkında müsned suçtan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken yerinde ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
2-Sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi halinde de; hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.