Rüşvet vermeye teşebbüs - göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10046 Esas 2020/640 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs, göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Rüşvet vermeye teşebbüs suçu yönünden; hükümden önce 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 87. maddesi ile TCK"nın 252. maddesinde yapılan değişiklikler karar yerinde tartışılıp değerlendirilmemiş ise de mahkemece TCK"nın 35. maddesi uyarınca yapılan indirim oranı dikkate alındığında, söz konusu değişikliklerin sanık lehine sonuç doğurmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Göçmen kaçakçılığı suçu yönünden; temel hapis cezasının belirlenmesinde, suçun işleniş biçimi, failin kasta dayalı kusurunun yoğunluğu, olayın meydana geliş şekli ile göçmen sayısı dikkate alınarak teşdiden uygulama yapılması gerekirken alt hadden hapis cezasının tayin edilmesi ve suç tarihinde yürürlükte olan 6008 sayılı Yasanın 6. maddesiyle değişik TCK"nın 79/2. maddesine göre suç teşebbüs aşamasında kalsa dahi tamamlanmış gibi cezaya hükmedilmesi gerekirken sanığın cezasında teşebbüs nedeniyle indirime gidilmek suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı Kararının infaz aşamasında gözetilmesi ve sanığın adli sicil kaydında yer alan Çorlu 5. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi tarafından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın CMK"nın 231/11. maddesi gereğince ele alınıp alınmayacağının takdiri için ilgili mahkemeye mahallinde ihbarda bulunulması mümkün bulunmuş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıktan elde edilen, suçta kullanıldığına dair iddia ve delil bulunmayan, niteliği itibarıyla da müsadereye tabi olmayan Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığı Adli Emanetinin 2012/12627 sırasında kayıtlı ... marka cep telefonu ile sim kartın sanığa iadesine karar verilmesi gerekirken, bu hususta herhangi bir karar verilmemesi,
5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken (20,00 TL dahil) tutardan az olması halinde bu giderin Devlet Hazinesine yükletilmesine karar verilmesi gerekirken sanıklardan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca yargılama giderlerine ilişkin hüküm fıkrasının "0,60 TL yargılama giderinin CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen cümlede öngörülen miktarın altında olması nedeniyle Devlet Hazinesine yüklenmesine" şeklinde değiştirilmesi ve hüküm fıkrasına "Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığı Adli Emanetinin 2012/12627 sırasında kayıtlı ... marka cep telefonu ile sim kartın sanığa iadesine," cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA 23/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.