Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6435 Esas 2019/12313 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62/1, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki otomobil ile gece vakti, aydınlatmalı tek yönlü yolda, meskun mahalde, olaydan 29 dakika sonra yapılan ölçümde 1,96 promil alkollü olarak seyir halinde iken, önünde seyreden otomobile arkadan çarptığı ve otomobil sürücüsünün kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç cezaya etkili olmadığından; TCK"nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu 333 gün adli para cezası yerine 323 gün adli para cezasına, 6.660 TL adli para cezası yerine 6.460 TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, katılan sürücüye alkol muayenesi yapılmadığına, sigorta şirketinin katılanın zararını ödemesi ve somut zararın hesaplanmaması nedeni ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 26.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.