Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/3675 Esas 2015/11125 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3675
Karar No: 2015/11125
Karar Tarihi: 18.05.2015

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/3675 Esas 2015/11125 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işverenin işyerinde 01/04/1987-09/05/2000 tarihleri arasında çalıştığının tespit edilmesini istemiştir. Mahkeme, davacının 1998-2000 yılları arasında 849 gün eksik bildirim yapıldığını tespit etmiş ancak davacının 1997 yılındaki çalışmasını da tanıklar ve belgeler ile sabit olduğu için bu yıl için de talebin kabul edilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Bu nedenle, davacının temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu Madde 49, Maddenin Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik, Medeni Kanun Madde 345-346.

21. Hukuk Dairesi 2015/3675 E. , 2015/11125 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/04/1987-09/05/2000 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve Fer"i Müdahil kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalı işverene ait işyerinde şoför olarak 1.4.1987-9.5.2000 tarihleri arası çalıştığının tespitini istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya ait işyerinde 1998 yılında 360 gün, 1999 yılında 360 gün, ve 1.1.2000-9.5.2000 tarihleri arası 129 gün olmak üzere toplam 849 gün eksik bildirim yapıldığının tespitine karar verilmiştir.
Somut olayda; davacının 1992-1996 yılları arası ara vermesi ve kısmen başka işyerlerinde çalışması olduğundan 31.12.1996 tarihine kadar olan dönem yönünden istemin reddine karar verilmesi doğru ise de davacının 1997 yılındaki çalışması tanık beyanları ve taşıma belgeleri ile sabit olup 2000 yılına kadar kesintisiz devam etmekle hak düşürücü süreninde söz konusu olmadığından 1997 yılındaki çalışma yönünden davanın reddi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; davacının 1997 yılındaki çalışması tanık beyanları ve taşıma belgeleri ile sabit olup 2000 yılına kadar kesintisiz devam etmekle hak düşürücü süreninde söz konusu olmadığından 1997 yılındaki çalışma yönünden de davanın davanın kabulüne karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine, 18/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.