MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil

... ile Hazine, Kestel Belediye Başkanlığı, dahili davalılar Şükrü Sönmez ve Gümüş Sönmez aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair 1.Asliye Hukuk Hâkimliğinden verilen 27.03.2009 gün ve 46/380 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı vekili, Asliye Hukuk Mahkemesinin 1991/79 Esas 1993/433 Karar sayılı hükmü uyarınca Hazine adına tescil edilen taşınmazın 10 dönümlük kısmının vekil edenine ait bulunduğunu ileri sürerek imar ihya ve kazanmayı sağlayan zilyetlik hükümleri uyarınca vekil edeninin tasarrufu altındaki taşınmaz bölümüne ilişkin Hazine adına olan tapu kaydının iptali ile bu bölümün vekil edeni adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, kazanma koşullarının davacı lehine oluştuğu görüşünden hareketle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine; hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya arasında bulunan kayıt ve belgeler, tapu kayıtları, tanık beyanları ve bilirkişi raporlarına göre; uyuşmazlık konusu taşınmaz bölümünün içinde bulunduğu geniş alanın tapulama çalışmaları sırasında taşlık ve çalılık niteliği ile tespit dışı bırakıldığı, tespit dışı bırakılan bu alanın bazı bölümleri üzerinde davacının eşi olduğu açıklanan Şükrü Sönmez ile Şükrü Sönmez’in akrabaları olan kişilerin tasarrufta bulunmaları nedeniyle Hazine tarafından bu kişiler hakkında açılan elatmanın önlenilmesi, yapıların kaldırılması ve tespit dışı bırakılan yaklaşık 200-300 dönüm yüzölçümündeki taşınmaz bölümünün Hazine adına tapuya tescili isteğine ilişkin olarak açılan ve davalıların kazanmayı sağlayan zilyetlik hükümlerine dayanarak açtıkları tescil istekli karşı davaların birleşmesi üzerine görülen; Asliye Hukuk Mahkemesinin 1991/79 Esas ve 1993/433 Karar sayılı dava sonunda verilen hükümle, tescil isteğine konu taşınmazın bir bütün halinde kadastroda çalılık olarak tespit harici bırakıldığı, davalıların bu taşınmaza ayrı ayrı müdahalede bulundukları, taşınmaz üzerinde kazanmayı sağlayan zamanaşımı zilyetliğinin dolmadığı, imar ihya işlemlerinin tamamlanmadığının belirlenmesi üzerine; 24.8.1994 tarihinde Hazine adına 2050 parsel olarak tescil edildiği ve eldeki davaya konu taşınmaz bölümünün bu şekilde Hazine adına tescil edilen 2050 parsel sayılı taşınmazın içinde bulunduğu anlaşılmaktadır Bu durumda dava konusu taşınmazın niteliği bu hükümle belirlenmiş bulunmaktadır. Başka bir anlatımla dava konusu yer tescile dayanak oluşturan hükme göre, 1991 yılında henüz imar-ihyası bitmemiş, kazanma koşulları oluşmamış, kimseye ait bulunmayan dolayısı ile Hazineye ait yerlerdendir.Davacı söz konusu davada taraf sıfatını almamış olduğundan anılan hükmün kesin hüküm olduğu söylenemez ise de, 1991 yılında hükmen belirlenen nitelik karşısında dava konusu taşınmazın Hazine adına tescil edildiği 1994 yılına kadar davacı yararına imar-ihya ve kazanmayı sağlayan zilyetlik hükümlerine dayalı kazanma koşullarının oluştuğuna ilişkin yerel bilirkişi ve tanık beyanlarına itibar edilemez. Daha önce açılıp sonuçlanan davada incelenen ve kesinleşen olgular herkes için önem taşır ve sonraki davada güçlü delil niteliğindedir. Açıklanan güçlü delil ilkesi nedeniyle davanın tamamının reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları bu bakımlardan yerinde olduğundan kabulü ile usul ve yasaya aykırı bulunan hükmün HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.03.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.