MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/10/2015 tarih ve 2014/361-2015/209 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının "..." ibareli 2012/00488 sayılı marka başvurusuna, müvekkilinin 2009/22264, 2000/16787, 171077, 2002/15700 sayılı ... + şekil, ..., ..., ...+ şekil" ibareli markalarını mesnet göstererek yaptığı itirazın ... YİDK tarafından 2014-M-7349 sayılı kararı ile reddedildiğini, 1997’den beri ... Holding bünyesinde birleşen şirketler olduğunu, ... markasının 2000’den beri tescilli olduğunu, ... markasının tanınmış marka olduğunu, birçok ödülü bulunduğunu, reklam ve tanıtım yatırımlarına yüklü miktarlar harcandığını, YİDK kararına itiraz ettiklerini, itirazın reddedildiğini, markaların benzer olduğunu, aynı/benzer mallar için tescil edilmek istendiğini, müvekkil markası tanınmış marka olduğu için farklı sınıflarda da dava konusu markanın reddi gerektiğini belirterek, dava konusu YİDK kararının iptalini ve markanın hükümsüzlüğünü talep etmiştir.
Davalı ... vekili, alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ..., süresinde cevap dilekçesi sunmamış, mahkemenin 12.10.2015 tarihli duruşmasında davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, tescilli bir marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede görsel, sescil ve anlamsal benzerlik olup olmadığının, her ikisinin ayırt edici ve baskın unsurları nazara alınarak münferit unsurlardan ziyade bütünü itibariyle bıraktığı izlenimin nazara alınarak belirlenmesi gerektiğinden hareketle, davacının "..." markasıyla davalının "..." ibare başvurusu arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, işin uzmanı yahut dikkatli kişilerden oluşmayan, makûl düzeyde bilgilendirilmiş, marka ve başvuru konusu işareti aynı anda görüp detaylarını karşılaştırma olanağı bulunmayan, daha önce görüp yararlandığı markanın aşağı yukarı net anısının tesirinde olan ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin, yargılama konusu ürün ve hizmetler için ayırdığı satın alım süresi içinde, davalının "... " ibare ve biçimli işareti gördüğünde derhâl ve hiç düşünmeden bunun davacının markasından farklı bir marka olduğunu algılayabileceği, bunun sonucunda davacının "..." markalı ürünleri satın almak isterken davalının "..." ibareli başvuru konusu işareti taşıyan ürünleri satın alma biçiminde bir yanılgıya düşmeyeceği, aksinin hayatın olağan akışına ve normal hayat tecrübelerine de aykırı olacağı, tanınmışlık iddiası açısından ise taraf markaları farklı değil aynı emtia sınıfında yer aldığından 556 sayılı KHK 8/4 maddesinin uygulama yeri olmadığından YİDK kararı yerinde görülmekle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.