Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/25427 Esas 2022/2772 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ... müdafiinin temyiz isteminin TCK’nın 150. maddesinin uygulanması gerektiği, eksik inceleme yapıldığı ve müştekinin çelişkili beyanlarının olduğu; sanık ... müdafiinin temyiz isteminin ise lehe kanun hükümlerinin uygulanmadığı, müştekinin şikayetinden vazgeçmesine rağmen cezanın ağır olduğu hususlarına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, müştekinin diş hekimi olduğu ve özel muayenehanesinin bulunduğu, olay tarihinde müşteki iş yerinde tek başına gündüz vakti çalıştığı sırada sanıklardan ...'ın ilk önce bu iş yerine gelerek iş yerini kontrol ettiği ve müştekiye "içeride başka hastanız var mı ? kız kardeşimi getireceğim" dediği, müştekinin başka hastası olmadığını söylemesi üzerine sanık ...'ın geri gittiği bir müddet sonra sanıkların birlikte müştekinin iş yerine gelerek kapı ziline bastıkları, müşteki tarafından kapının açılması üzerine her iki sanığın müştekiye saldırdıkları, sanıklardan ...’ın elinde tabanca bulunduğu, müştekinin bağırıp yardım istemesi üzerine sanık ...'ın tabanca kabzasıyla müştekinin kafasına vurduğu, müştekinin bağırmaya devam etmesi üzerine sanıkların yanlarında getirdikleri bant ile müştekinin ağzını kapattıkları ve müştekinin el ve ayaklarını da yine bu bant ile bağladıkları, sanıkların müştekiden para istedikleri, müştekinin parasının olmadığını söylediği, sanıkların müştekiye cebir uygulamaya devam etmesi üzerine müştekinin montunun cebinde parası olduğunu söylediği, bu şekilde sanıkların müştekinin cebinden yaklaşık 500 TL parasını aldıkları, ayrıca müştekiye internet bankacılığından hesaplarına havale yapılmasını istedikleri, müştekinin de sanıklara telefonun tuşlu telefon olduğunu, bilgisayar aracılığıyla internet bankacılığına giriş yapabileceğini söylediği, bunun üzerine sanıkların müştekiyi yerden sürükleyerek bilgisayar başına götürdükleri, bu sırada kapı zilinin sürekli çaldığı, sanıklardan birinin kapı deliğinden dışarıyı gözetlediği, akabinde her iki sanığın müştekiyi bırakarak iş yerinden ayrıldıkları olayda sanık hakkında nitelikli yağma ve kişi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanıklar hakkında nitelikli yağma ve kişi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanıklar ... ve ... müdafiinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 03.03.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.