10. Ceza Dairesi Esas No: 2013/5000 Karar No: 2017/2640 Karar Tarihi: 12.06.2017
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/5000 Esas 2017/2640 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle hüküm giydiği uyuşturucu madde bulundurma suçu, infaz sırasında işlendiği tespit edilmiştir. 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, erteleme süresi zarfında tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanımının ihlal nedeni sayıldığından, ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartı ortadan kalktığı için davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddesi açıklaması: TCK'nın 191. maddesi, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanımı suçunu düzenlemektedir. Maddenin 5. fıkrası, erteleme süresi zarfında tekrar madde kullanımının ihlal sayılacağını hükme bağlamaktadır. CMK'nın 223. maddesi ise dava düşme müessesesini açıklamaktadır.
10. Ceza Dairesi 2013/5000 E. , 2017/2640 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ... Sulh Ceza Mahkemesir Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Sanığın bu suçu, Tarsus 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nce 15.12.2011 tarih, 2011/772 esas ve 2011/1068 karar sayılı ilamı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28/06/2016 tarihli Resmi Gazete ile yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 12/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.