Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan TCK"nın 85/1, 62, 50/4-1.a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 85/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Kayseri 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/10/2011 tarih ve 2007/844 E. 2011/1341 K. sayılı kararını müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 25/05/2014 tarihinde kasten yaralama suçunu işlediği ve Kayseri 7. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği ve hükmün 23/10/2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Kayseri 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2014/783 Esas, 2015/206 sayılı ilamını kapsayan dosya incelendi;
Olay günü saat 17:20 sıralarında, sanık ..."ın idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, 8.70 metre genişliğinde, asfalt kaplama, çalışma nedeniyle bir bölümü trafiğe kapatılan iki yönlü trafiğe açık hale getirilen bölümünde olay mahalline geldiğinde, seyrine göre yolun sağından karşıya geçmek üzere yola giren yaya ...’a aracının sağ ön sinyal ve far kısımlarıyla çarpması sonucu yayanın ölümü ile neticelenen olayda, sanığın tali kusurlu olduğu yönündeki mahkeme kabulü yerinde görülmekle yapılan incelemede;
CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği gözetilmeksizin, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işleyen ve kendisine yükümlülük yüklenmeyen sanık hakkında, yasal zorunluluk hali de bulunmadığı halde, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi yerine açıklanması geri bırakılan hükümle birlikte verilen hapis cezasının açıklanan hükümde adli para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasına çevrilmesine ve bir gün karşılığının belirlenmesine ilişkin uygulama maddelerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün adli para cezasına çevirmeye ilişkin 4. bendinin hükümden çıkarılması ile yerine "Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesi göz önüne alınarak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 605 gün adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 12.100 TL adli para cezasına çevrilmesine," ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.