Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/14114 Esas 2015/1180 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı- karşı davalı ihbar tazminatı farkı, işe başlatmama fark alacağı, ücret farkı , ikramiye farkı, faiz, temmettü farkı, fazla mesai farkı, yıllık ücretli izin farkı alacaklarının ödetilmesine, davalı- karşı davacı ise davacıya 2011 yılındaki fesih ile ödenen kıdem ve ihbar tazminatlarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, her iki davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı karşı davacı ... tarafından davacı karşı davalı işçi aleyhine ilk feshi tarihinde ödenen miktarların tahsili istemi ile 12.04.2010 tarihinde karşı dava açılmıştır. Mahkemece davalı karşı davacının istemi kısmen kabul edilmiş ve fakat faizin 12.04.2013 tarihinden itibaren işletilmesine karar verilmiştir. Faizin işlemeye başlayacağı tarihin 12.04.2010 tarihi olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının davalı karşı davacının talebi ile ilgili kısmı olan 2 numaralı bendinde yer alan “12.04.2013” rakamlarının çıkarılarak yerine “12.04.2010” rakamlarının yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 19.01.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.