MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09.02.2016 tarih, 2014/8-71 esas, 2016/42 karar nolu kararında da kabul edildiği üzere, görevi yaptırmamak için direnme suçunda kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilerek, hakaret suçunda hapis cezası ertelenerek verilen ilk hükmün yalnız sanık tarafından temyiz edilip Özel Dairece lehe bozulmasından sonra, 5 ay ve 1 yıl 2 ay hapis cezaları şeklindeki açıklanması geri bırakılan ikinci hükmün, CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması sırasında "cezayı aleyhe değiştirme" yasağı gözetilerek infazın ilk hükümdeki adli para cezası ve erteleme üzerinden yapılması gerektiği belirtilmeden sanığın yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi suretiyle, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmen uygun olarak, Mahkemenin 13/12/2007 tarihli kararında da belirtildiği şekilde hakaret suçundan verilen hapis cezasının TCK’nın 51/1. maddesi gereğince ERTELENMESİNE, cezası ertelenen sanığın TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca 2 yıl süre ile denetime tabi tutulmasına, aynı Kanunun 51/6. maddesi gereğince kişiliği ve sosyal durumu göz önünde bulundurularak herhangi bir yükümlülük belirlemeden denetim süresini geçirmesine, TCK’nın 51/7. maddesi gereğince denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen yada tamamen infaz kurumunda çektirileceğinin sanığa İHTARINA, görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen hapis cezasının TCK’nın 50. maddesi gereğince 3000 TL adli para cezasına ÇEVRİLMESİNE, adli para cezasının miktarı ve sanığın ekonomik durumu ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak, TCK 52/4 maddesi gereğince birer ay arayla 20 eşit taksitte tahsiline,” biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.