Öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4088 Esas 2015/3259 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4088
Karar No: 2015/3259
Karar Tarihi: 21.05.2015

Öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4088 Esas 2015/3259 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ile katılan arasında alacak verecek meselesi nedeniyle ihtilaf bulunduğu, sanığın katılanı bıçakla yaraladığı, ancak eylemi hafif haksız tahrik altında gerçekleştirdiği tespit edilmiştir. Bu nedenle sanığın hüküm giyme sebebi olan TCK'nun 86/1-3-e ve 87/1-d-son maddeleri gereği cezalandırılması gerektiği belirtilmiş, ancak eylemin meşru müdafaa kapsamında kalabileceği de düşünülmüştür. Bu nedenle sanık hakkında CMK'nun 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilerek, TCK'nun 225/1 ve CMK'nun 223/3-b maddesi gereğince \"ceza verilmesine yer olmadığına\" karar verilmemiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; TCK'nun 86/1-3-e, 87/1-d-son, 225/1 ve CMK'nun 223/2-d ve 223/3-b maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2014/4088 E. , 2015/3259 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2013/263435
MAHKEMESİ : Tekirdağ 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 29/05/2013, 2012/48 (E) ve 2013/135 (K)
SUÇ : Öldürmeye teşebbüs

Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre; sanık ... ile katılan İsmail arasında alacak verecek meselesi nedeniyle ihtilaf bulunduğu, çalıştığı işyerinin önünden geçmekte olan katılanı işyerine çağıran ve onunla konuşan sanığın, hangisi tarafından başlatıldığı belli olmayan kavgada, katılanı bıçakla göğüs bölgesinden göğüs boşluğuna geçerek sol hemapnömotoraksa neden olacak, sol kolundan basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, engel sebep bulunmadığı halde eylemi devam etmediği anlaşılan olayda,
1) Hafif haksız tahrik altında katılanı kasten yaralayan sanığın TCK"nun 86/1-3-e, 87/1-d-son maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2) Kabul ve uygulama göre de;
Eylemi meşru müdafaa kapsamında kaldığı kabul edilen sanık hakkında CMK"nun 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği düşünülmeden TCK"nun 225/1 ve CMK"nun 223/3-b maddesi gereğince "ceza verilmesine yer olmadığına" kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceden farklı gerekçe ile (BOZULMASINA), 21.05.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.