Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/18186 Esas 2018/9846 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-KARAR-

Davacı vekili; davalının işleteni ve sürücüsü olduğu aracın davacı yayaya çarpması sonucu davacının malul kalacak şekilde yaralandığını belirterek 100.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar ... ve ... vekili;davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 30.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan alınıp davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde manevi tazminat talebi yönünden olay tarihinden itibaren ticari(avans) faiz
isteminde bulunmuştur. Buna karşılık mahkemece manevi tazminata ilişkin faiz talebine yönelik karar verilmemiştir. Manevi tazminat miktarı yönünden kazaya karışan aracın ticari araç(otobüs) olduğu ve davalıların aracın işleteni ve sürücüsü olduğu da göz önüne alınarak manevi tazminat için olay tarihinden itibaren ticari(avans) faize hükmetmek gerekirken, yazılı olduğu üzere faize hükmedilmemiş olması doğru değil bozma nedeni ise de, bu konudaki yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK."nun geçici 3. maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1. bendindeki "manevi tazminatın" ibaresinden sonra gelmek üzere “olay tarihinden itibaren ticari(avans) faizi ile” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 31/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.