Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma, Görevi yaptırmamak için direnme, Terör örgütü propagandası yapma
Hüküm : 1-TCK’nın 314/3 ve 220/6. maddeleri delaleti ile 314/2, 220/6, 53, 58/9 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca mahkumiyet,
2-21.04.2011 tarihli terör örgütü propagandası yapma suçundan; 3713 sayılı Kanunun 7/2. maddesi ile TCK’nın 62, 53, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet,
3-21.04.2011 tarihli görevi yaptırmamak için direnme suçundan; TCK’nın 265/1, 265/3, 62, 53, 58/9 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca mahkumiyet,
4-06.03.2010, 01.05.2011, 14.02.2011 ve 19.04.2011 tarihli terör örgütü propagandası yapma suçlarından;
6352 sayılı Kanunun geçici 1-b maddesi uyarınca kovuşturmanın ertelenmesine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında 06.03.2010, 14.02.2011, 19.04.2011 ve 01.05.2011 tarihli terör örgütü propagandası yapma suçlarından verilen kararlara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 1. fıkrasına göre verilen kovuşturmanın ertelenmesine ilişkin kararlar anılan maddesinin 4. fıkrası ile CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası 2. cümlesi hükmü karşısında durma kararı niteliğinde ve itiraza tabi olup CMK"nın 223/1. maddesinde sayılan hüküm niteliğindeki kararlardan olmadığından temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin itiraz merciince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
II-Sanık hakkında 21.04.2011 tarihli görevi yaptırmamak için direnme ile terör örgütü propagandası yapma ve silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının her bir suçtan kurulan hükümde TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan kurulan hükümde, öncelikle temel ceza tayin edilip sonrasında TCK"nın 220/6. maddesi gereğince indirim uygulandıktan sonra 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden ve sanığın elinde taş ile eylem içerisinde görüldüğünün kabul edilmesine rağmen hakkında TCK"nın 265/4. madde ve fıkrasının uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.