MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 21.02.2019 tarih ve 2018/702 E- 2019/115 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan kabulüne dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 13.12.2019 tarih ve 2019/1705 E- 2019/2363 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ... ile davacının annesine ait dairenin satışı için 26.10.2002 tarihinde sözleşme düzenlendiğini, davalının davacıya 10.000,00 TL ödeme yaptığını, bunun karşılığında davacı tarafından davalıya teminat olmak üzere boş olarak imzaladığı senedi verdiğini, taşınmaz devrinin gerçekleşmediğini, davalının boş senedi 100.000,00 TL olarak doldurup icra takibi başlattığını ve alacağın diğer davalıya temlik edildiğini, davacının davalıya borcu bulunmadığı gibi takipte istenen faiz ve faiz oranının fahiş olduğunu ileri sürerek, Antalya 4. İcra Müdürlüğünün 2016/3290 Esas sayılı dosyasına konu senet ve işlemiş faiz miktarı ve işleyecek faiz oranı ile ilgili borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin takibi davalı ..."dan temlik aldığını, davacının iddiasını yazılı belge ile ispatlaması gerektiğini, müvekkilinin davacının dava dilekçesi ile ikrar ettiği ödemeleri nedeniyle sebepsiz zenginleşmeye dayalı davacı aleyhine Antalya 11. İcra Müdürlüğü"nün 2011/4018 Esas sayılı dosyası ile takip başlatıldığını, davacı tarafından itiraz edilmesi üzerine takibin durduğunu belirterek haksız açılan davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ..., davacıya borç vermesi nedeniyle takip konusu senedin düzenlendiğini, davacının kötü niyetli olduğunu, davacının bahsettiği sözleşmenin kendisi ile bir ilgisinin bulunmadığını savunarak, husumet nedeniyle davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince dosya kapsamına göre, taşınmaz satış sözleşmesinde bonodan söz edilmediği gibi, davacının sözleşmedeki edimini yerine getirmediği de sabit olduğu gerekçesi ile, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, takibe konu bononun açığa imzalı olarak teminat amaçlı davalıya verildiği, davalının bonoyu anlaşmalara aykırı şekilde doldurulduğu yönündeki iddiasını ispat külfetinin davacıya ait olduğu, davacı tarafından yazılı delil bildirilmediği, sözleşmelerde bonoya açıkça atıfta bulunulmadığı, davacının yemin deliline de dayanmadığı, İlk Derece Mahkemesinin benzer gerekçe ile davanın esasına yönelik red kararının usul ve yasaya uygun olduğu ancak, davacı, bono nedeniyle borçlu olmadığının yanı sıra takipte istenen işlemiş faiz miktarı ve işleyecek faizle ilgili talep edilen % 20 faiz oranının yasal olmadığı da ileri sürülerek bu kısım için de menfi tespit talebinde bulunduğu, takip, bonoya dayalı olduğundan vade tarihinden itibaren takip tarihine kadar değişen oranlarda avans faizi oranlarına göre hesaplanacak işlemiş faiz talep edilebileceği, bono, 15.01.2007 vade tarihli olup, takip tarihi 24.02.2009 tarihine kadar geçerli avans faiz oranı % 27 olduğu, bu oran üzerinden hesaplama yapıldığında takip tarihine kadar istenebilir faizin 57.476,71 TL olduğu halde takipte bu tutardan fazla olarak 58.928,77 TL talep edildiği gerekçesiyle davacı vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan kabulüne, Antalya 4. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 21/02/2019 tarih ve 2018/702 Esas - 2019/115 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne, davacının Antalya 4. İcra Müdürlüğünün 2016/3290 Esas sayılı dosyasındaki takipte istenen işlemiş faizin 1.452,06 TL"lik kısmından borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 30/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.