MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 01.06.2013 tarihinden itibaren kiracısı olduğu işyerinin elektrik faturalarını ödediğini, müvekkilinin 29.7.2013 tarihinde işyerinin elektrik aboneliğini üzerine almak üzere müracaatı sonrası, davalı kurumun önceki kiracının kaçak elektrik kullanımından dolayı tahakkuk ettirilen borçların ödenmediği gerekçesiyle sayacı mühürleyip elektriği 12.08.2013 kestiğini,müvekkilinin işyerinin elektriğinin daha öncesinde kaçak olarak kullanılması ve sayacın haricen açılmasıyla bir ilgisinin olmadığını belirterek müvekkilinin, kiracısı olduğu işyerinde elektriğin kesilmesine neden olan kaçak elektrik kullanımı sebebi ile borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu işyerine 1507172 abone no ile verilen elektriğin kaçak kullandığının tespiti üzerine elektriğin kaçak elektrik zaptı ile birlikte kesildiğini, müvekkilince yapılan son kontrollerde sayacın açılarak elektrik kullanımına devam edildiğinin tespit edildiğini, eski abonenin borçları var iken başka bir şahıs adına abonelik verilmesinin mümkün olmadığını, aynı işyerine ikinci yeni bir abonelik verilemeyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece,davanın kabulü ile davacının 1507172 nolu elektrik aboneliği üzerinden 12.08.2013 tarihi itibariyle kaçak elektrik kullanımı nedeniyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş,hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı HMK"nun 266.maddesi hükmüne göre, çözümü özel veya teknik bir bilgiyi gerektiren konularda bilirkişi oy ve görüşünün alınması zorunludur.
Aynı kanunun 281. maddesinde ise, tarafların, bilirkişi raporunda eksik gördükleri hususların, bilirkişiye tamamlattırılmasını; belirsizlik gösteren hususlar hakkında ise bilirkişinin açıklama yapmasının sağlanmasını veya yeni bilirkişi atanmasını mahkemeden talep edebilecekleri; mahkeme, bilirkişi raporundaki eksiklik yahut belirsizliğin tamamlanması veya açıklığa kavuşturulmasını sağlamak için, bilirkişiden ek rapor alabileceği; ayrıca gerçeğin ortaya çıkması için gerekli görürse, yeni görevlendireceği bilirkişi aracılığıyla, tekrar inceleme de yaptırabileceği açıklanmıştır.
Somut olayda, davacının dava konusu işyerini 01.06.2013 tarihli kira sözleşmesi ile kullanmaya başladığını, davacının 08.06.2009 tarihli kaçak elektrik tespit tutanagına istinaden kaçak elektik kullanımının olduğu tarihlerde kiracı ve abone sıfatının olmadığı yine davalının borcundan dolayı kesilmiş elektriği kurumun bilgisi dışında davacının açarak kullandığını ispat edemediği,bu durumda davalı kurumca kaçak uygulaması yapılarak davacıya fatura tahakkuk ettirmenin doğru olmayacağı,ancak ne var ki davacı tarafın elektriği kesik olup önceden izinsiz bir şekilde açılmış bulunan sayaçtan elektiriği izinsiz olarak kullanmaya devam etmiş olması usulsüz elektrik kullanımı kapsamına girmektedir.
Mahkemece hükme esas alınan elektrik mühendisi tarafından düzenlenen raporda, davacı eyleminin kaçak elektrik kullanımı olmayıp usulsüz kullanım olduğu açıklanmış, mahkemece, ne var ki usulsüz kullanımına ilişkin hesaplama yapılmamıştır.
Hal böyle olunca Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin bu yöndeki hükümlerinin dikkate alınarak ile davacının 1.6.2013 tarihli kira sözleşmesi dava konusu yeri kullanmaya başladığı bu tarihten, 12.08.2013 tarihine kadar ki süre içinde usulsüz elektrik kullanımı olduğu gözetilerek, bu konudan anlayan uzman bilirkişi veya bilirkişiler kurulu aracılığı ile hüküm kurmaya elverişli rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.