MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Samsun 4. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 17.10.2019 tarih ve 2017/297 E- 2019/459 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi"nce verilen 28.01.2020 tarih ve 2020/16 E- 2020/249 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait ... plakalı aracı 25/09/2014 tarihinde satın aldığını, söz konusu araç ile 28/05/2016 ... isimli şoförünün Diyarbakır ilinden Van istikametine doğru seyir halindeyken aracın ikiye bölündüğünü, fren sistemlerinin işlevsiz hale geldiği aracın rampa sayesinde durabildiğini, serviste yapılan tespitte aynı aracın daha önceden aynı kazayı yaptığını, aracın aynı noktadan ikiye bölündüğünü, yapılan tamirat ile düzeltilerek söz konusu kazanın ayıbının gizlendiğini, araç üzerinde Van Sulh Hukuk Mahkemesine ait 2016/49 değişik iş sayılı dosyası ile delil tespiti yapıldığını ileri sürerek müvekkilinin uğramış olduğu maddi, manevi zararın 28/05/2016 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, görev itirazında bulunmuş, davacının yasal süresi içinde bildirimde bulunmadığından davayı açmakta hukuki yararı bulunmadığını, kendilerinin araca ilişkin garanti vermediklerini, ikinci el araç alırken muayene ettirmeleri gerektiğini, aracın rayiç bedelinden daha aşağı bir bedele satıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, dava konusu araçta ayıp bulunduğunun sabit olduğu, davacının bu ayıbı bilerek satın alıp almadığının davanın konusunu teşkil ettiği, davalının 2010 model aracı 25.09.2014 tarihli noter satış senedi ile 101.000,00 TL ücret ile satın aldığı, satış tarihi itibariyle aynı aracın piyasa değerinin 170.000,00 TL olduğu, aradaki 69.000,00 TL bedel farkın hayatın olağan akışına ve piyasa fiyat ortalamalarına ters düştüğü, araçtaki ayıp bedelinin 59.396,76 TL olarak bilirkişi raporu ile belirlendiği, ayıbın bilinerek alındığına ve aracın 175.000,00 TL bedelle satılmadığına ilişkin davalı taraf yemini birlikte değerlendirildiğinde davacının araçtaki ayıbı bilerek satın aldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, aracın daha önceden dorsenin şase üzerine düşmesi sonucunda zarar gördüğü, bu hususun önceki malik tarafından başka sigorta şirketine yapılan başvuru reddinden belli olduğu, tarafların basiretli tacir oldukları, davacının da aracın kaza geçirip geçirmediğini sigorta bilgi gözetim merkezi üzerinden her zaman öğrenebilecekken bunu öğrenmediği, aracın rayiç değerinden daha düşük ödeme yaparak aracı satın aldığı, bu durumda araç üzerindeki ayıbı bilerek ve isteyerek aldığının kabulü gerektiği, mahkemece verilen kararın dosya içerisinde mevcut deliller kapsamında usul ve yasaya uygun gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 30/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.