Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/7262 Esas 2017/3677 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/06/2012 gün ve 2009/313-2012/292 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’un 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"ni geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesin olup, bu miktarın, karar tarihi itibariyle 1.690,00 TL olduğu, dava dilekçesinde 250,00 TL’nin davalıdan tahsilinin talep edildiği, mahkemece davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır. Bu itibarla, davacı tarafça talep edilen miktarın yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği hususları nazara alınarak davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 13/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.