Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/10334 Esas 2014/5514 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Tavşanlı 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/03/2013
NUMARASI : 2012/644-2013/201


Davacı F.. A.. vekili Avukat M. A. tarafından, davalı M.. K.. aleyhine 19/12/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının kendisine hakaret ederek kişilik haklarına saldırdığını belirterek manevi tazminat istemiştir.
Davalı ise, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davalının davacıyı hakaret ettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1-Dava konusu olay nedeniyle Tavşanlı Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/5544 Esas, 2012/1084 Karar sayılı dosyasında sanık sıfatı ile yargılanan davalının mahkumiyetine karar verildiği ve dosyanın kesinleşmediği anlaşılmaktadır.
BK 53. maddesi uyarınca hukuk hakimi, ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı değil ise de hem ilmi, hem de kökleşmiş yargı kararlarında ceza mahkemesince belirlenen maddi olgunun hukuk hakimini bağlayacağı kabul olunmaktadır. Dava konusu olayın özelliği nedeniyle davalı hakkındaki ceza mahkemesindeki davanın kesinleşmesi beklenmeli ve ondan sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca uygun bir karar verilmelidir. Mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
2- Cevap dilekçesinde, davalı tanık deliline dayanmış olup dinlenilmesini istediği tanıkların isimlerini dosyaya bildirmiştir. Mahkemece, dava konusu olayın mevcut delillerle aydınlanması nedeniyle HMK"nun 146.maddesi uyarınca tanık dinlenilmesine yer olmadığına karar verilerek davalı tanıklarının dinlenilmemesi doğru değildir. Şu durumda,davalı tarafından bildirilen tanıklar dinlenmeden eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (1 ve 2) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 01/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.