MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davalı nezdinde 2006 yılından beri çalıştığını, günlük çalışma saatlerinin 08.30-19.00-20.00 arası olduğunu ve ortalama 19.30"da çıktığını, maaş ödeme günlerinde ayda üç defa iki saat daha geç çıktığını, davacının ATM arızalarına anında müdahale etmekle yükümlü olduğunu ve arızaları giderdiğini, fazla mesai ödemesi almadığını, davacının haklarını istediğini ancak istifaya zorlandığını, istifa dilekçesi vermesine rağmen akşama kadar çalışmaya zorlandığını, istifa üzerine hiçbir ödeme yapılmadığını belirterek kıdem tazminatı ile fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 03/07/2006 tarihinde gişe asistanı olarak işe başladığını, nakit işlem sorumlusu olduğunu, davacının 17/01/2014 tarihinde istifa ettiğini ve istifasının haklı bir nedene dayanmadığını, istifa nedeniyle davacının kıdem tazminatı alacağı bulunmadığını, fazla mesai yapılması halinde fazla mesailerin ödendiğini, primler ve aylık ücretin içerisinde fazla mesainin de bulunduğunu beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır. Mahkemece fazla mesailerin bizzat davacı ve çalışanlar tarafından sisteme girilerek davalıya bildirildiği,bildirilen fazla mesailerin davalı tarafça davacıya ödendiği gerekçesi ile fazla mesai alacağının reddine karar verilmiş ise de;tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler,davacı ve davalı tanık beyanları hep birlikte değerlendirildiğinde davacının haftalık yedi saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır.Taraflar arasındaki iş sözleşmesinde fazla mesainin ücrete dahil olduğu kararlaştırılmıştır.Hal böyle olunca fazla mesainin ücrete dahil olduğuna dair iş sözleşmesine göre yıllık 270 saat düşülerek kalan fazla mesai süresi üzerinden fazla mesai alacağının belirlendiği bilirkişi kök raporu dikkate alınarak değerlendirme yapılması gerekli iken reddine karar verilmesi hatalıdır.
3-Taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık davacının iş sözleşmesinin feshi noktasındadır.Davacı ödenmeyen haklarının ödenmesini talep ettiğini,istifa etmesi durumunda tazminatlarının ödeneceğinin belirtilmesi üzerine istifa dilekçesi verdiğini beyan etmiştir.Mahkemece davacının istifa dilekçesini haklı nedenle ya da baskı altında verdiğini ispat edemediği gerekçesi ile kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.Ancak yukarıda belirtilen bozma gerekçesine göre davacının ödenmeyen fazla mesai alacağının tespit edilmesine göre iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği anlaşıldığından, bu gerekçe ile kıdem tazminatının hüküm altına alınması gerekli iken yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olanan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcınn istek halinde ilgililere iadesine, 21/06/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.