Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7189 Esas 2019/12263 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1,89/2-e, 62, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanık ...’un beyanlarında 21.05.2012 tarihinde binayı kanuna uygun olarak tamamlayıp işletme sahibine teslim ettiğini, işletme sahibinin teslimden sonra bina içerisinde tadilatlar yaptırmış olabileceğini söylemesi karşısında, düğün salonunda teslimden sonra tadilat yapılıp yapılmadığı araştırılıp sonucuna göre yeniden bilirkişi raporu alınıp sanığın kusur durumunun tespit edilmesi gerekirken, eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2)Katılana ait Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı tarafından düzenlenen 02.09.2014 tarihli raporda; katılanda meydana gelen yaralanmanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olup olmadığının tespiti için olay tarihinden 12 ay sonra rapor düzenlenmesinin gerektiği belirtilmesine rağmen, buna ilişkin rapor alınmadan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.