Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/16839 Esas 2018/9822 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle talebin kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, 31.07.2014 tarihinde, müvekkili idaresindeki araçla davalının trafik sigortacısı bulunduğu aracın çarpışması sonucu meydana gelen trafik kazasında davacının yaralandığını ve %50 oranında maluliyetinin bulunduğunu belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 40.050,00 TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiş, yargılama aşamasında talebini 185.858,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Hakem heyetince, davacının talebinin kabulü ile, 185.858,00 TL"nin başvuru tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetince bu karara davacı vekilince itiraz üzerine; itirazın reddine karar verilmiş,... Asliye Ticaret Mahkemesi"nce 30/09/2015 tarihli karar ile hakem kurulunca verilen kararın mahkemede saklanmasına, mahkeme esasının kapatılmasına karar verilmiş; itiraz hakem heyeti kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkin olup, 2918 sayılı KTK"nun 99 ve ZMSS Genel Şartlarının B.2.maddesi uyarınca, rizikonun bilgi ve belgeleri ile birlikte sigortacıya ihbar edildiği tarihten itibaren 8 iş günü içinde sigortacının tazminatı ödeme yükümlülüğü bulunmaktadır. Bu sürenin sonunda ödememe halinde temerrüt gerçekleşmektedir. Dosya kapsamından, davalı sigorta şirketinin davacı tarafa dava konusu olay sebebiyle 07.03.2013 tarihinde kısmi bir ödeme yaptığı anlaşılmaktadır.
Buna göre, davalı sigorta şirketinin bu tarih itibariyle temerrüde düştüğü kabul edilerek, davalı hakkında hükmedilen tazminat yönünden bu tarihten itibaren faizle sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 Sayılı H.M.K.nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle, HUMK.nun 438/7.maddesi uyarınca, hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Sigorta Tahkim Komisyonunun 01/07/2015 tarihli 2015/E.411.5, 2015/5921 K sayılı kararının sonuç kısmının 1. bendindeki “başvuru tarihinden” ibaresinin çıkartılarak yerine “07.03.2013 temerrüt tarihinden” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 30/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.