MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hüküm süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacılar vekili, müvekkillerinin ortak murisi.... ile davalı şirket arasında düzenlenen 13.10.2009 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesi ile inşaatın en geç 28.02.2011 tarihinde bitirilerek teslim edilmesinin kararlaştırıldığını, ancak davalının dava tarihine kadar teslimi gerçekleştirmediğini ileri sürerek, 28.02.2011-28.10.2012 tarihleri arasındaki 21 ay için aylık 2.500,00 USD üzerinden toplam 93.906,75 TL"nin 49.189,25 TL kısmının 12.01.2012, 44.717,50 TL kısmının ise dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının tazminat talep etme hakkı olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 62.604,50 TL kira tazminatı ve 1.453,32 TL faizin davalıdan tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 06.11.2018 tarih, 2016/640 Esas ve 2018/5139 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne, 93.906,75 TL kira tazminatı ve 3.996,61 TL işlemiş faizin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmişlerdir.
6100 sayılı HMK’nun 26. maddesinde düzenlenen "taleple bağlılık ilkesi" gereğince tarafların talebiyle bağlı olunmadığına ilişkin kanun hükümleri saklı olmak üzere; hâkim, duruma göre talep sonucundan daha azına karar verebilir ise de, tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olup ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Davada 93.906,75 TL gecikme tazminatı talep edilmiş olmasına rağmen mahkemece talep olmadığı halde 3.996,61 TL işlemiş faize de hükmedilmiştir. Mahkeme, davacının talebi ile (HMK’nun 26.) bağlı olup, talep edilen miktara hükmetmesi gerekirken, talebi aşılarak işlemiş faiz ile ilgili hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Öte yandan, mahkemece hükmedilen asıl alacağa dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanması gerekirken sadece alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesi de usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
Bu nedenlerle kararın bozulması gerekir ise de; yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanması gereken mülga 1086 sayılı HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın hüküm fıkrasının 1. bendinin ikinci satırında yer alan “alacağı ve 3.996,61 TL işlemiş faizin” kelimelerinin karardan çıkarılarak yerine “alacağının dava tarihinden itibaren itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte” cümlesinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine, 08.12.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.