Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5527 Esas 2019/12257 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : Sanık ... hakkında TCK"nın 179/3-2, 53/1, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet,
Sanık ... hakkında: TCK"nın 179/3-2, 50/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü sanık ...’nun sanık ...’nun aracına zarar verdiği ihbarı üzerine polis ekiplerince olay yerine intikal edildiği, sanık ...’nun ... plaka sayılı aracıyla Kayseri’den Avanos’a yanına arkadaşı ...’nun da bulunduğu halde geldiğini, evin önüne geldiğinde babasının satırla arabasına vurduğunu beyan ettiği, soruşturma aşamasında dinlenen tanık ...’nun da olayı bu şekilde anlattığı ve sanık ...’ın aracıyla önlerinden geçtiğini beyan ettiği, yapılan kontrollerde sanık ...’nun 112 promil alkollü olduğu, sanık ...’nun 100 promil alkollü olduğu ve bu halde araç kullanarak trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işledikleri iddiası üzerine yapılan yargılamada, sanıklar kovuşturma aşamasında alkollü halde araç kullanmadıklarını beyan etmiş ise de soruşturma aşamasında alınan beyanları ve dinlenen tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde, mahkemece verilen mahkumiyet kararında bir isabetsizlik görülmeyerek tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesi hükmü uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağı göz önüne alınarak, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan hükümde sanık ...’ya ait tekerrüre esas alınan Avanos Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/6 esas 2013/148 karar sayılı 1 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamında TCK"nın 58. maddesinin uygulandığı anlaşılmakla, ikinci kez mükerrir olan sanık hakkında hükmedilen cezanın, ikinci kez mükerrir olduğu belirtilmeksizin mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile yetinilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 25.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.