Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10669 Esas 2017/2551 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10669
Karar No: 2017/2551
Karar Tarihi: 12.06.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10669 Esas 2017/2551 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm olmuş ve tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında aynı suçu işlemiş. Ancak TCK'nın 191. maddesinde yapılan değişiklik ile “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suç için dava açılamayacağından hüküm BOZULMUŞ ve davanın düşmesine karar verilmiştir. Kanun madde detayları: 191. madde (Değişiklik tarihi: 28/06/2014), 6545 sayılı Kanun 68. madde.

10. Ceza Dairesi 2013/10669 E. , 2017/2551 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın bu suçu, Manavgat Ağır Ceza Mahkemesi"nce 24/08/2011 tarihli 2011/116 esas ve 2011/206 karar sayılı ilamı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 12/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.