MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
DAVALILAR : 1-

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davalılar vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av. ... ile davalılar vek. Av. ..."in gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının kısmen kabulüyle, davalıların toplam 651.898,194,70 TL"ye yönelik itirazlarının iptaline takibin bu miktar üzerinden ve ayrıca 648.969,988,04 TL"lik asıl alacağa takip tarihinden itibaren yıllık %22,10 oranı üzerinden temerrüt faizi uygulanarak devamına, fazlaya dair istemin reddine, hükmolunun tutarın %40"ı oranındaki icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline, reddolunan kısım yönünden şartlar oluşmadığından davalının kötüniyet tazminatı isteminin reddine dair verilen hükmün davalılar vekilince adli yardım istemli ve duruşmalı olarak temyizi üzerine;
Dairemizin 27.05.2014 tarih 2014/4363 E. 9841 K. sayılı ilamıyla davalıların adli yardım taleplerinin reddine, davalılar tarafından maktu temyiz harcı yatırılmış olması nedeniyle eksik harcın (nispi temyiz harcı) ikmalinin sağlanması için dosyanın mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiştir.
Belirtilen Dairemiz geri çevirme kararının ifasına yönelik yerel mahkemece usulüne uygun şekilde muhtıra ve geri çevirme kararının davalılar vekiline 21.07.2014 tarihinde tebliğ olunması üzerine, davalılar vekilince 24.07.2014 tarihli dilekçeler sunulmak suretiyle Dairemiz geri çevirme kararına itiraz edildiği ve itirazın duruşmalı olarak incelenmek suretiyle her türlü temyiz harcından muaf tutulmak istendiği bildirilmesi üzerine;
Dairemizin 2014/14117 E. - 15167 K. sayılı 15.10.2014 tarihli ilamıyla “6100 sayılı HMK"nun 336/3. maddesi uyarınca, temyiz yoluna başvuru sırasında adli yardım talebi Yargıtay"a yapılacağından ve aynı yasanın 337. maddesi gereğince davalılar vekilinin itirazın inceleme merciinin Yargıtay 20. Hukuk Dairesi olduğundan bahisle dosyanın ilgili Hukuk Dairesi"ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/10231 E 20781 K. sayılı ve 18.12.2014 tarihli ilamıyla HMK 337/2. maddesi uyarınca davalıların itirazlarının kesin olarak reddine karar vermiştir.


../..



Yargıtay 20. Hukuk Dairesi"nin belirtilen red kararı sonrasında yerel mahkemece usulüne uygun olarak düzenlenen muhtıra ile “11.132.766,22 TL bakiye temyiz karar harcı ile 200.000 TL temyiz posta giderinin” ikmali istenmiş ve davalılar vekiline usulüne uygun şekilde muhtıra tebliği üzerine davalılar vekilince muhtıradan dönülmesi talep edilmiştir. Yerel mahkemece 10.02.2015 tarihinde verilen ek karar ile davalılar vekilinin isteminin reddine karar verilmesi üzerine, bu kez de davalılar vekilince müvekkillerinin ödeme gücünde sonradan ciddi bir azalma gerçekleştiğinden bahisle yeniden adli yardım talebinde bulunulmuştur.
Yerel mahkeme tarafından 2012/115 Esas 2013/355 K sayılı 03.03.2015 tarihli ek karar ile geçen bütün aşamalar özetlenerek, Yargıtayukuk Dairesi"nin ilgili ilamıyla davalılar vekilinin adli yardım talebinin kesin olarak reddedildiği, dosyanın temyiz edilmiş sayılması ve Yargıtay Hukuk Dairesine gönderilebilmesi için davalılar vekiline çıkarılan muhtıra gereğinin yerine getirilmediği, davalılar vekilince eksik temyiz harcı yatırılmadığından bahisle davalıların temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmalarına karar verilmiş, bu ek karar davalılar vekilince süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve özellikle davalılar vekilinin adli yardım taleplerinin daha önce Yargıtay"ca incelenip reddine dair verilen kararın derecaattan geçerek kesinleşmiş olmasına,
Davalılar vekilinin 13.02.2015 tarihli dilekçesi ekindeki belgelerin HMK 337/2. maddesi bağlamında yeni bir sebep olarak değerlendirilmesinin dosya içeriğine göre mümkün bulunmamasına,
Davanın niteliği itibariyle davalıların harçtan muafiyetine ilişkin yasal bir düzenleme olmamasına,
Hükümde yer alan karar ve ilam harcının 1/4"ünün nispi temyiz harcı olarak davalılar tarafından yatırılması ve aksi takdirde HUMK 434/3. maddesi gereğince hüküm temyiz edilmemiş sayılacağına dair muhtıra usulüne uygun olup, davalılarca muhtırada belirtilen süre içinde nispi temyiz harcının ikmal edilmemesi nedeniyle yazılı şekilde hüküm tesisinde isabetsizlik bulunmamasına göre, yerel mahkemenin temyize konu 03.03.2015 tarihli ek kararının ONANMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına 25.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.