Hırsızlık - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3124 Esas 2018/11075 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz talebinin incelenmesi neticesinde;
Sanığın duruşmada beyan ettiği adresine gerekçeli kararın tebliğe çıkarıldığı ancak taşınmış olduğu gerekçesiyle iade edildiği, ardından sanığın MERNİS adresine gerekçeli kararın tebliğe çıkarıldığı ve usulüne uygun olarak Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre 02/07/2014 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın ise hükmü 22/08/2016 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla; 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 310/1 maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süreden sonra 22.08.2016 tarihinde temyiz eden sanık...’ın temyiz isteğinin ve haklı ve yasal bir gerekçeye dayanmayan eski hale getirme talebinin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak olarak REDDİNE,
B-Sanık ... müdafiinin suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükmün temyiz talebinin incelenmesi neticesinde;
1-İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen 12/01/2011 tarihli iddianamede, sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması suçundan cezalandırılması için kamu davası açılmadığı halde, ayrıntıları Ceza Genel Kurulu"nun 06/05/2014 tarih, 2012/6-1486 Esas ve 2014/238 sayılı kararında belirtildiği üzere 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225/1. maddesinde yer alan, "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir" şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hakkında açılmış dava bulunmayan ve iddianamede anlatılış tarzına göre unsurları gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun"un 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan cezalandırılmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de; iştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin eşit olarak alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması; ayrıca sanık ...’in payına düşen yargılama giderinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 25/09/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.