Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26707 Esas 2020/86 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin ödenmediğini iddia ettiği fazla mesai ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda, davacının dava dilekçesinde gündüz ve gece vardiyası bulunduğunu, bir hafta gündüz bir hafta gece vardiyasında çalıştığını ve gece vardiyasında 5 gün çalıştığını iddia etmesi karşısında gece vardiyasında ki çalışmanın haftada 5 gün olduğunun kabulü gerekirken Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının gece vardiyasında çalıştığı dönemde ayda bir cumartesi günü çalıştığının kabulü ile 6 gün üzerinden fazla çalışma hesabının yapıldığı anlaşıldığından davacının gece vardiyasında ayda bir cumartesi çalıştığının kabulünün hesaba esas alınması talep aşımı olup karar bu yönüyle hatalıdır.
3- Dosya içeriğine göre davacı 25.09.2014 tarihinde davalıya ihtarname çekerek fazla çalışma ücret alacaklarının bir hafta içerisinde ödenmesini talep etmiştir. İhtarname davalı tarafa 29.09.2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. Bu ihtarname ile davacı talep ettiği alacak kalemleri için davalıyı temerrüde düşürmüş olup faiz başlangıç tarihi davalının temerrüde düşürüldüğü tarih olan 07.10.2014 olduğu halde kararda yazılı gerekçe ile dava ve ıslah tarihinden itibaren faize karar verilmiş olması hatalı olup ayrıca bozma sebebidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 13.01.2020 tarihinde karar verildi.