Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3451 Esas 2018/11074 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay günü katılanın para çekmek için ATM’ye geldiği; ancak yapamadığı için sanıktan yardım istediği, katılanın 200,00 TL parasını çekmesine yardımcı olan sanığın ardından katılana makbuzu almayı unuttuğu için kartı tekrar takmasını söylediği, katılanın kartı takıp şifreyi girdiği, ardından sanığın katılana fark ettirmeden 600,00 TL parayı çektiği ve çıkan makbuzu katılana verdiği, sanığın katılana ait karta yönelik her hangi bir müdahalesi olmaksızın, sadece parayı alıp olay yerinden ayrılması şeklinde gerçekleşen eyleminin, TCK"nın 141/1. maddesinde yazılı bulunan suçu oluşturduğu gözetilmeden sanık hakkında kurulan hükümde aynı Yasa’nın 142/1-b maddesinin uygulanması suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.09.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.