Mala zarar verme - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/17325 Esas 2020/20969 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Mala zarar verme suçu için verilen kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’nin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B- Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun, CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşmaya tabi olması karşısında, anılan maddelerde öngörüldüğü biçimde yöntemine uygun olarak sanık ve katılanlar ..., ...’e uzlaşma önerisinde bulunulması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Suç tarihinde ...’a yönelik uzlaşma kapsamında olmayan mala zarar verme suçu ile uzlaşma kapsamında olan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ancak hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca, sanığa atılı mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu nedenle kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan da uzlaştırma işlemi yapılması gerekliliğinin ortaya çıkması karşısında; anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
3- TCK’nın 61. maddesindeki ölçütler ve aynı Kanunun 3. maddesindeki “fiilin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi ilkesi” çerçevesinde somut olay açıkça irdelenerek, temel cezanın saptanması gerektiği gözetilmeden, dosya içeriğiyle uyumlu olmayan "suçun işlendiği yer ve zaman, sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, sanığın güttü amaç ve saik dikkate alınarak" gibi maddedeki bazı ibarelerin tekrarlanması suretiyle, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak ve hakkaniyet ölçülerine uyulmayarak fazla ceza tayini,
4- Sanığın üç müştekiye yönelik gerçekleştirdiği eylemde TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca arttırım uygulanırken gerekçe gösterilmeden alt sınırdan uzaklaşılıp, hakkaniyet ölçülerine uyulmadan ½ oranında arttırım uygulanarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ...’nin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.