Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3280 Esas 2019/12234 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3280
Karar No: 2019/12234
Karar Tarihi: 24.12.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3280 Esas 2019/12234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın sevk ettiği otobüs, bir yayaya çarparak ölümüne sebep olmuştur. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığı taksirle öldürme suçu nedeniyle mahkum etmiştir. Sanığın mahkumiyeti temyiz edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiştir ancak, kararda yer alan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi kararının, hapis cezasının ertelenmesi kararına aykırı olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK 85/1
- TCK 62/1
- TCK 50/1-a
- TCK 52/2
- TCK 52/4
- CMK 230/1-d
- CMK 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesi kararına dayanakların açıkça gösterilmesi gerekliliği
- TCK 51. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılması gerekliliği.

12. Ceza Dairesi 2018/3280 E. , 2019/12234 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2, 52/4 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Olay günü gündüz vakti iki şeritli bölünmüş yolda sanığın sevk ve idaresindeki belediye otobüsü ile ile seyrederken 3 yönlü T kavşağı 12 mt geçtikten sonra kendisine göre yolun solundan sağına geçmek için koşarak kaplamaya giren yayaya kendi şeridi içinde otobüsün sol ön kısmı ve camıyla çarpması sonucu yayanın ölümü ile sonuçlanan olayda, CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 50. maddesi hükmüne göre adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş olmakla birlikte, hapis cezasının ertelenmesinin düzenlendiği TCK"nın 51. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 24/12/2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.