MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Suç tarihinde onaltı yaş içinde olan mağdure ile cebir, hile, tehdit veya zor olmaksızın rızası ile cinsel ilişkide bulunan sanığın eyleminin oluşa ve dosya kapsamına uygun olarak reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu kabul olunmuş ise de mevcut suçun şikayete tabi bir suç olduğu, mağdurenin duruşmadaki 07.12.2010 günlü beyanında "aslında ben şikayetçiyim de annem babam şikayeti geri alalım dedi. Sen istiyorsan alalım dediler. Ben de bilmiyorum" şeklindeki beyanında açıkça şikayetçi olup olmadığı anlaşılamamakla mağdurenin yeniden çağrılarak bu hususta açıkça bir beyanı alındıktan sonra sonucuna göre hüküm kurulması ve katılan vekilinin katılma hususunun sonuca göre değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
... Ağır Ceza Mahkemesinin 22.03.2006 gün ve 2004/306 Esas, 2006/74 sayılı Kararındaki suçlar olan reşit olan mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma ve nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüs suçları TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınmış ise de mevcut ilamdaki ceza miktarı itibariyle en ağır olan reşit olan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma suçundan kurulan hükümdeki cezanın tekerrüre esas olacağı hususu gözetilmeden her iki suçtan kurulan hükümlerin tekerrüre esas alınması,Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.