Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14546 Esas 2020/1393 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14546
Karar No: 2020/1393
Karar Tarihi: 22.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14546 Esas 2020/1393 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 2. Çocuk Mahkemesi tarafından suça sürüklenen çocuk hakkında 02.12.2014 tarihinde işlediği hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak bu karar, suç tarihleri arasındaki süre göz önüne alındığında TCK'nın 43. maddesi uyarınca değerlendirilmelidir. Dairemizin bozma kararıyla birlikte, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Bu nedenle, dava konusu olmayan 15.12.2014 tarihli eyleme ilişkin mahkumiyet hükmü kurulmamalıdır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 43. Maddesi: \"Aynı kişinin aynı suçu iki defa işlemesi hâlinde cezası daha ağır olan suçtan dolayı verilir.\"

2. Ceza Dairesi 2019/14546 E. , 2020/1393 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğun 15.12.2014 tarihinde işlediği suç sebebiyle Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 16.12.2014 tarih ve 2014/2682 İddianame Numarası ile kamu davası açıldığı ve Ankara 2. Çocuk Mahkemesinin 29.01.2015 tarih ve 2014/851 (E) 2015/33 (K) sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuğun 02.12.2014 tarihinde işlediği suç nedeniyle mahkumiyetine karar verildiği, kararın suça sürüklenen çocuk müdafi tarafından temyizi üzerine Dairemizin 03.04.2019 tarih 2018/2293 (E) 2019/6494 (K) sayılı kararı ile bozulduğu, suça sürüklenen çocuğun inceleme konusu 02.12.2014 tarihinde işlediği suç sebebiyle Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 29.12.2014 tarih ve 2014/2719 İddianame Numarası ile kamu davası açıldığı halde 15.12.2014 tarihinde işlediği suç nedeniyle inceleme konusu kararın verildiği anlaşılmakla, suça sürüklenen çocuğun her iki suçu da aynı müştekiye karşı işlemesi nedeniyle suç tarihleri arasındaki süreye göre 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesinin uygulanabileceği değerlendirilip, Dairemizin 03.04.2019 tarih 2018/2293 (E) 2019/6494 (K) sayılı kararı ile bozulan Ankara 2. Çocuk Mahkemesinin 29.01.2015 tarih ve 2014/851 (E) 2015/33 (K) sayılı dosyası ile mümkünse birleştirilmesi, mümkün olmaması halinde o dosya getirilip birlikte incelenerek suça sürüklenen çocuk hakkında 02.12.2014 tarihinde işlediği suçtan dolayı TCK’nın 43. maddesi göz önüne alınarak hüküm kurulması gerekirken, dava konusu olmayan 15.12.2014 tarihli eyleme ilişkin mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.