MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi 1. Bölümünün 19.12.2013 tarih ve 2013/817 sayılı kararında kamulaştırma bedelinin tespiti için açılan davada uzun süren bir yargılama sonunda dava tarihi itibarıyla belirlenen bedele hükmedilmesinin Anayasanın 35. maddesinde güvence altına alınan mülkiyet hakkının ihlal edildiği kabul edilerek mal sahibine tazminat ödenmesine karar verilmiştir. Yasa koyucunun da bu hak ihlalini dikkate alarak 6459 sayılı Kanunun 6. maddesi ile 2942 sayılı Kanunun 10. maddesine eklenen fıkrada (yürürlük tarihi 30.04.2013) kamulaştırma bedelinin tescili için açılan davanın dört ay içinde sonuçlandırılmaması halinde tespit edilen bedele bu sürenin bitiminden itibaren faiz uygulanmasına ilişkin düzenlemenin getirildiği dikkate alınarak (her ne kadar getirilen bu faiz hükmü maddi hukuka ilişkin olup aynı yasanın 29. maddesi gereğince yayımı tarihinden sonra açılacak davalara uygulanması gerekir ise de), 30.04.2013 tarihinden sonra açılacak davalar için yapılan bu düzenleme ile Anayasa Mahkemesinin makul süreyi aşan yargılamanın hak ihlali oluşturduğuna ilişkin kararı birlikte değerlendirildiğinde, 30.04.2013 tarihinden önce açılmış ve henüz kesinleşmemiş kamulaştırma bedelinin tespiti ile tescil davalarında öngörülen dört aylık yargılama süresinin makul süre kabul edilerek hakkaniyet gereğince taşınmaz malikinin zararının giderilmesi amacıyla dava tarihinden itibaren dört aylık sürenin bittiği tarihten karar tarihine kadar tespit edilen kamulaştırma bedeline faiz uygulanması gerekirken bu konuda bir karar verilmemiş olması ve 10.12.2003 tarih ve 5018 sayılı Yasaya 5436 sayılı Yasa ile eklenen (1) sayılı cetvelin 41.sırasında ... genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri arasında gösterilmiş olup, bu yasal düzenleme 5436 sayılı Yasanın 18. maddesinin (f) bendi uyarınca 01.01.2006 tarihinde yürürlüğe girmiş bulunduğundan, genel bütçe kapsamında kalan Karayolları Genel Müdürlüğünün 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi hükmüne göre (1) sayılı tarifedeki yargı harçlarından müstesna tutulduğu gözetilmeden davacı idare aleyhine karar harcına hükmedilmesi doğru değil ise de, bu yanılgıların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, gerekçeli kararın 1 numaralı bendinin 2. satırında yer alan "TESPİTİNE" sözcüğünden sonra gelmek üzere "dava tarihi olan 16.11.2001"den itibaren 4 aylık sürenin bittiği tarihten birinci kararın verildiği 29.12.2003 tarihine kadar hükmedilen 34.628.537.804 TL (34.628,537804 YTL) sına, ikinci kararla artırılan 6.351.806.115 TL (6.351,806115 YTL) sına 2. karar tarihi olan 01.06.2006 tarihine kadar ve en son verilen kararla artırılan 7.997,227697 YTL kısım için 3. karar tarihi olan 11.09.2012 tarihine kadar yasal faiz uygulanmasına" ifadesinin eklenmesine ve yine gerekçeli kararın hüküm fıkrasının harçla ilgili 5 numaralı bendinin tamamının yerine "Davacı idare harçtan muaf olduğu için karar ve ilam harcı alınmasına yer olmadığına, talebi halinde başlangıçta alınan peşin harcın davacı idareye iadesine" ibaresinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye onama harcının temyiz edenlerden davalı tarafa yükletilmesine, 13.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.





.