Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/37832 Esas 2015/846 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Davacı vekili, davacı işçinin kıdem tazminatının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 03.03.2014 gün ve 2012/ 993 E, 2014/6646 sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “…davacının yeni görevlendirileceği işyerinde daha uzun sürelerle ve daha düşük ücretle çalıştırılacağına ilişkin davalı işverence herhangi bir yazılı bildirimde bulunulmadığı, yazılı bildirimde aynı ücretle çalışacağının belirtildiği, yeni işyerinde hiç çalışmayan davacının çalışma sürelerinde, davalı şirket tarafından açıkça yazılı bir bildirim yapılmadığı sürece değişiklik yapılacağını ileri sürmesinin mümkün olmadığı, davacı tarafın yeni görevlendirdiği işyerinde çalışan işçilerin asgari ücretle çalıştıklarını, gece çalışması yaptıklarını ve daha uzun sürelerle çalıştıklarını ileri sürerek kendisine de aynı koşulların uygulanacağı iddiası ile iş akdini feshettiği, oysa yukarıda belirlendiği üzere fiilen çalışmaya başlamadan ve iddia edilen hususlar gerçekleşmeden davacının haklı fesih yapamayacağı, netice itibariyle davacının iş şartlarında esaslı değişiklik olduğunu ispatlayamadığı ve haklı fesih yaptığı yönünde mahkememize kanaat gelmediğinden davacının kıdem tazminatı talebinin reddine ve mahkememizin önceki kararda direnilmesine” gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dairemizin “…davacının nakil sırasında gideceği yerde aleyhe değişiklik olgusunu önceden öğrenerek fesih yoluna gittiği, işverence sunulan atama formunda davacının imzasının bulunmadığı ve bu formdaki ücret kısmının işverence her zaman doldurulabileceği göz önüne alındığında işçinin iş sözleşmesini aleyhte değişikliği kabul etmeyerek haklı olarak sona erdirdiği ve kıdem tazminatına hak kazandığı” gerekçesi
ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, emsal yerel mahkeme kararlarının da bu yönde olduğu, direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 16.01.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.