Tehdit - hakaret - çocuğun basit cinsel istismarı sanık - tehdit - hakaret sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3241 Esas 2016/2088 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3241
Karar No: 2016/2088
Karar Tarihi: 03.03.2016

Tehdit - hakaret - çocuğun basit cinsel istismarı sanık - tehdit - hakaret sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3241 Esas 2016/2088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ... hakkında, tehdit ve hakaret suçlarından beraat kararı verilirken, çocuğa yönelik basit cinsel istismar suçundan kasten yaralama kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanığa tayin edilen 1.000 TL adli para cezası kesinleştiği için hükmün temyizi mümkün değildir. Mahkeme kararı, delillerin takdir edilmesi ve gerekçesi gösterilerek verilen beraat kararlarının usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, CMUK 305/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK 317. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2014/3241 E. , 2016/2088 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, hakaret, çocuğun basit cinsel istismarı (sanık ...), tehdit, hakaret (sanık ...)
HÜKÜM : Sanıkların tehdit ve hakaret suçlarından beraatlerine, sanık ..."nin çocuğun basit cinsel istismarı eylemi kasten yaralama kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan tayin edilen 1.000 TL adli para cezasının miktar itibariyle kesin olması nedeniyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanıklar haklarında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 03.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.