Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/7540 Esas 2018/11055 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-18/6/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesiyle, 5237 sayılı Kanun"un 143. maddesindeki artırım oranının ""üçte birine kadar"" yerine “yarı oranında” şeklinde değiştirildiği, dolayısıyla söz konusu düzenlemenin suç tarihinden sonra yürürlüğü girdiğinin anlaşılması karşısında, aynı Kanun"un 7/2. maddesinde düzenlenen""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" şeklindeki hüküm de göz önüne alındığında; sanık hakkında belirlenen temel ceza üzerinden TCK"nın 143. maddesine göre en fazla 1/3 oranında artırım yapılabileceği gözetilmeden, yarı oranında artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
2-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-5237 sayılı Yasa"ya göre hırsızlık suçunun işlenmesi sırasında zarar verilen eşyanın hırsızlığa konu eşyanın kendisi olması veya suçun işlenmesinden sonra suça konu eşyaya karşı işlenen mala zarar vermelerde TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde sanığan mala zarar verme suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.