Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3 atfıyla 179/2, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz talebiyle birlikte yaptığı eski hale getirme talebinin reddine ilişkin karar, sanık ve sanık vasisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Yapılan yargılama sonunda, 31/10/2013 tarihinde sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığın bildirdiği adresi olan “Bahçelievler Mah. ... Safa Sok. ... Apt. Kat.3 .../Samsun” adresine adresin kapalı olması ve komşusunun, sanığın dışarıda olduğunu beyan etmesi üzerine Tebligat Kanununun 21. maddesine göre mahalle muhtarına usulüne uygun şekilde 13/12/2013 tarihinde tebliğ edilerek 2 nolu ihbar kağıdının kapıya yapıştırıldığı ve hükmün temyiz edilmeden 23/12/2013 tarihinde kesinleştirilerek infaza verildiği, sanığın mahkemesine yazdığı infazın durdurulması gerektiğine ve suçlamaları kabul etmediğine yönelik taleplerini içeren 18/11/2014 tarihli dilekçeden sonra 05/12/2014 tarihli dilekçeyle sanığın temyiz talebinden vazgeçtiğini bildirdiği, ardından 07/08/2015 tarihli dilekçeyle karardan haberi olmadığını, kararın usulüne uygun şekilde kendisine tebliğ edilmediğine ve suçlamaları kabul etmediğine yönelik taleplerinin mahkemece eski hale getirme talebi kabul edilip, talebin reddine karar verildiği mahkemece eski hale getirme talebi kabul edilip, talebin reddine karar verildiği ve buna ilişkin ek kararın sanık vasisi tarafından temyiz edildiği, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtayın ilgili dairesi olduğu ve sanığın 07/08/2015 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşıldığından, yerel mahkemenin eski hale getirme talebinin reddine ve itirazen incelenmek üzere Nöbetçi Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine ilişkin 31/08/2015 tarihli ek kararı hukuki değerden yoksun kabul edilip bu karar kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede:
5271 sayılı CMK"nın “Eski Hâle Getirme” başlıklı 40. maddesinin birinci fıkrasında; kusuru bulunmaksızın bir süreyi geçirmiş olan kişinin eski hale getirme isteminde bulunabileceği, aynı maddenin ikinci fıkrasında; kanun yoluna başvuru hakkı kendisine bildirilmemesi halinde de, kişinin kusursuz sayılacağı belirtilmiştir.
Temyiz istemine konu kararda, “...Karara karşı, kararın yüze karşı açıklanmasından, yüze karşı açıklanmamış ise tebliğinden itibaren 7 günlük yasal süre içinde mahkememize veya bulunulan yer Sulh Ceza Mahkemesine dilekçe verilerek yahut da zabıt katibine beyanda bulunularak, beyanın tutanağa geçirilmesinden sonra hakime onaylattırılması suretiyle Yargıtay nezdinde Temyiz yoluna başvurulabileceğine,aksi takdirde kararın kesinleşeceğine dair, yasa yolu açık olmak üzere, sanığın yokluğunda, verilen karar açıkça okunup, usulen anlatıldı....” şeklinde, başvurulacak yasa yolu, süresi, başvuru yapılacak merci ile başvuru şekli anlaşılabilir nitelikte açıkça gösterildiğinden ve sanık tarafından bu konuda bir itiraz da ileri sürülmediğinden, eski hale getirme talebi, 5271 sayılı CMK"nın 40. maddesinin birinci fıkrası kapsamında değerlendirilmelidir ki sanığın karardan haberi olmadığına, adresine usulüne uygun tebligat yapılmadığına yönelik dilekçesinden de bu husus anlaşılmaktadır.
Sanığın mahkemece savunması alınırken tebligat adresi olarak “Bahçelievler Mah. ... Safa Sok. ...Apt. Kat.3 .../Samsun” adresini bildirdiği, sanığın mernis adresinin de aynı olduğu, yokluğunda verilen kararın sanığın bildirdiği adresine 13/12/2013 tarihinde Tebligat Kanunu 21. maddeye göre mahalle muhtarına tebliğ edildiği, ayrıca 2 nolu haber kağıdının sanığın kapısına yapıştırıldığı ve sanığın dışarıda olduğunu beyan eden 5 nolu komşusuna haber verildiği, dosyaya yansıyan başka bir adresi de bulunmadığı dolayısıyla yapılan tebliğin usulüne uygun olduğu anlaşıldığından, eski hale getirme talebi yerinde görülmemiştir.
Açıklanan gerekçelerle, sanığın yokluğunda verilen hükmün kendisine 13/12/2013 tarihinde tebliğ edilmesi ve 23/12/2013"te kararın kesinleşmesinin ardından, temyiz talebinden dosya kapsamında bulunan 05/12/2014 tarihli dilekçeyle feragat ettiğini belirtmiş olması karşısında, sanık ve sanık vasisinin hükme yönelik temyiz isteminin ve geçerli bir sebebe dayanmayan eski hale getirme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE, 24/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.