12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2450 Karar No: 2019/12218 Karar Tarihi: 24.12.2019
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2450 Esas 2019/12218 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkumiyet kararı alır. Sanığın idaresindeki kamyonet, kırmızı ışık ihlali yaparak motosiklete çarparak kişinin hayat fonksiyonlarını 2. derecede etkileyecek ve yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralanmasına sebep olur. Sanığın eylemini bilinçli taksirle gerçekleştirdiği ve cezasında TCK'nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği mahkeme tarafından belirtilir. Ancak temyiz itirazlarına karşın hükmün ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeden, kanuna aykırı şekilde karar verildiği gerekçesiyle hüküm BOZULUR. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/1, 89/2-e, 62, 52/2-4 ve 22/3. maddeleri, 5237 sayılı TCK, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 326/son. maddeleri.
12. Ceza Dairesi 2019/2450 E. , 2019/12218 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-e, 62, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik araştırma yapıldığına, lehe hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Dosya içeriğine göre olay günü sanığın idaresindeki kamyonet ile meskun mahalde, gündüz vakti, bölünmüş, asfalt kaplama yolda seyrederken, kontrollü dört yönlü kavşağa geldiğinde, kırmızı ışık ihlali yaparak, gidiş yönüne doğru soldan kavşağa giriş yapan motosikletin sağ yan kısmına çarparak, tam ve asli kusurlu şekilde katılanın hayat fonksiyonlarını 2. derecede etkileyecek ve yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanığın eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği ve cezasında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmememesi, Kabule göre de; 1-Hüküm fıkrasında sanık hakkında hükmolunan temel cezanın TCK"nın 89/2. maddesi uyarınca arttırılması sırasında, (b) bendinin de yazılması gerektiğinin gözetilmemesi, 2-Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtarına yer verilmeyerek TCK"nın 52/4. maddesine muhalefet edilmesi, Kanuna aykırı olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son. maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle 24/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.