Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/2754 Esas 2021/1053 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2754
Karar No: 2021/1053
Karar Tarihi: 10.02.2021

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/2754 Esas 2021/1053 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, cinsel taciz suçundan dolayı sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak yapılan temyiz incelemesi sonucunda, suçun özellik arz etmeyen işleniş biçimi ve benzer olaylardan daha vahim bir hal içermemesi nedeniyle altı sınırdan ayrılmayı gerektirir bir neden bulunmadığı gözetilmeden yetersiz gerekçelerle teşdit uygulanması ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurulmadan kanuni olmayan yetersiz gerekçeyle söz konusu maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereği 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Detaylı kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi: \"Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ve müebbet hapis cezası, mahkûmun ıslah olacağına dair kesin ve inandırıcı delillerin bulunması halinde verilebileceği gibi cezaların infaz edilmesine yönelik hükümler saklıdır.\"
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: \"Belirtilen bütün giderler dahil 100 Türk Lirasını aşmayan ve verilmesi zorunlu olmayan harçlar ile bir dava veya işlem dolayısıyla aynı tarih ve sayıda verilen ve herhangi bir harcı gerektirmeyen yardımcı belgelerin, dava açan veya işlem yapan kimselerce, harç veya gider verilmesi şartına bağlı olmaksızın idare bir

14. Ceza Dairesi 2017/2754 E. , 2021/1053 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece sanık hakkında müsnet suçtan dolayı temel ceza belirlenirken suçun özellik arz etmeyen işleniş biçimi ve benzer olaylardan daha vahim bir hal içermemesinden dolayı altı sınırdan ayrılmayı gerektirir bir neden bulunmadığı gözetilmeden yetersiz gerekçelerle teşdit uygulanması,
Sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurularak 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken kanun koyucunun aradığı anlamda kanuni olmayan yetersiz gerekçeyle söz konusu maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 10.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.