Davacı Maliye Hazinesi adına Y.. M.. tarafından, davalı F.. I.. aleyhine 27/09/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 27/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı temsilcisi M.. A.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkmece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, davalının 12/05/2007 tarihinde bir kavga olayına müdahale eden polis memuru C.. D.."yi taş atarak yaraladığını belirterek dava dışı polis memuruna 2330 sayılı yasa kapsamında ödenen tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir. Mahkemece, davanın sübut bulmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. 818 sayılı BK 53. (6098 sayılı TBK m. 74) maddesine göre hukuk hakimi, ceza mahkemesi ilamının, maddi olguya ilişkin tespitleriyle bağlıdır. Dava konusu uyuşmazlık ile ilgili olarak, Kadıköy 6. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2007/579 E, 2008/652 K. sayılı dosyası davalının cezalandırılmasına karar verildiği ancak hükmün temyiz aşamasında olup henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır. Somut olayda, ceza davası sonucunun eldeki davayı etkilemesi söz konusudur. Açıklanan nedenle, ceza davasının bekletici mesele yapılması ve buna göre bir karar verilmesi gerekir. Karar, bu nedenle yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına 27/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.