Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11230 Esas 2020/1175 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11230
Karar No: 2020/1175
Karar Tarihi: 22.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11230 Esas 2020/1175 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmiştir. Alt sınırdan hüküm kurulması ve ikinci kez mükerrir olan sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiği gerekçesiyle temyiz reddedilmiştir. Kararda TCK'nun 61, 142/2-b, 58, 53/1-b maddeleri yer almaktadır. TCK'nun 61. maddesi, suçun niteliği, işleniş biçimi ve zararın ağırlığına göre temel ceza belirlenmesini düzenlemektedir. 142/2-b maddesi, mala zarar vermek veya çalmak suretiyle hırsızlık suçunu işleyenlerin cezalandırılmasını düzenlemektedir. 58. madde ise tekerrür hallerinde uygulanacak ceza artışını belirlemektedir. Son olarak, 53/1-b maddesi ise ceza infaz kurumlarında uygulanacak ilke ve usulleri düzenlemektedir.

17. Ceza Dairesi 2019/11230 E. , 2020/1175 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hırsızlık suçuna konu eşyaların önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı ve suçun işleniş biçimi dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken, alt sınırdan hüküm kurulması; UYAP sisteminden elde edilen verilere göre, sanığın adli sicil kaydındaki Fatih 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/1809 Esas ve 2005/1401 Karar sayılı ilamının sanık hakkında TCK’nun 142/2-b, ve 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu ve 5275 sayılı Yasa"nın 108/3. maddesi hükmü uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıverilmeden yararlanamayacağı ve sanığın ikinci kez mükerrir olduğunun tespiti ile bu şekilde cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 22/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.