Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/22048 Esas 2015/6799 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı (kadın) tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve nafakalar yönünden, davalı-karşı davacı (koca) tarafından ise, kadının boşanma davası ile velayet düzenlemesine yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı (koca)"nın tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece kadının ailesi ile birlikte kocaya fiziksel şiddet uyguladığı sabit kabul edilerek kadın ağır kusurlu bulunmuş ve koca yararına maddi ve manevi tazminata (TMK.md.174/1-2) hükmolunmuş, kadının yoksulluk nafakası talebi ise reddedilmiştir. Oysa kocaya şiddet uygulayanın kadının babası ve kardeşi olduğu, kadının bu eyleme iştirakinin bulunmadığı dosya arasında yer alan ceza mahkemesi kararından anlaşılmaktadır. Dolayısıyla kadının iştirakinin ve teşvikinin olmadığı bir eylemden dolayı ağır kusurlu sayılması doğru değildir. Yapılan soruşturuma ve toplanan delillerden; evlilik birliğinin temelden sarsılmasında, birliğe ilişkin görevlerini karşılıklı olarak yerine getirmeyen tarafların aynı oranda kusurlu oldukları anlaşılmaktadır. Boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu eş yararına maddi ve manevi tazminata hükmolunamaz. Bu husus nazara alınmadan koca yararına maddi ve manevi tazminata hükmolunması doğru görülmemiştir.
3-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebep olan olaylarda kadının daha ağır kusurlu olmadığı, düzenli bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davacı-karşı davalı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası (TMK.md.175) takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
4-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK md. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (re"sen) almak zorundadır (TMK md.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere kadın davacı-karşı davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ....."e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Raziye"ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.07.04.2015(Salı)