Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/24162 Esas 2014/4227 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanık ..."in beraatine, sanık ..."un mahkumiyetine dair.

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Hazine vekilinin temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
Hazine vekilinin 30.05.2012 tarihinde tebliğ olunan kararı 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 07.06.2012 tarihinde temyiz etmesi karşısında, hazine vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
TCK"nin 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun, kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı, bunu meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı da gözetilerek;
Oluşa, dosya kapsamına, sanığın tefecilik yaptığına ilişkin mağdur ve sanık anlatımlarına göre, sanığın kazanç elde etmek için faiz karşılığı para verip vermediğinin belirlenmesi bakımından tefecilik yapıp yapmadığına ilişkin kolluk araştırması ve vergi incelemesi yaptırılması, mağdurun borçlu veya sanığın alacaklı olduğu icra takip dosyalarının bulunup bulunmadığı UYAP"tan araştırılarak ilgili belgelerin onaylı örneklerinin getirtilmesi ve sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın mağdura karşı bıçakla hayati tehlike oluşturacak şekilde yaralama eylemi gerçekleştirdiği anlaşıldığından, sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d ve 87/son maddeleri gereğince 5 yıldan az olamayacak şekilde hapis cezası ile cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın, o yer ve üst Cumhuriyet savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.