Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/13985 Esas 2015/10772 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, murisi davalılardan işverene ait işyerinde 10/01/2005-01/09/2007 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitiyle ölüm aylığı almaya hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava, davacının murisini davalıya ait işyerinde 10.1.2005-1.9.2007 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ve bu karar süresinde davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması halinde somut bilgilere dayanması inandırıcı olmaları koşuluyla bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen komşu işyeri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen diğer tanıklarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının murisi .... adına davalı tarafından düzenlenen 3.5.2004 tarihli işe giriş bildirgesinin Kuruma verildiği ve 3.5.2004-20.7.2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının Kurum kayıtlarında gözüktüğü, davalı meşrubat satış işyerinin 2.8.1998 tarihinde Yasa kapsamına alındığı, davalı işyeri adresinin kayıtlarda “... Mah. ... Sok. çalışıldığının belirtildiği, davalının her iki işyerinde de gündüzleri meşrubat sattığı, akşamları ise ses sanatçılığı yaptığı iddia edilmekle birlikte, davalıya ait birahane olup olmadığı hususları araştırılmaksızın ve buna göre yetersiz ve tanık beyanları ile sonuca gidildiği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş; mahkemece davalı işverene ait “.... mah. .... cad. “ adresinde başka bir işyeri bulunup bulunmadığı tespit edilmeli ve her iki işyerine ait işyeri kayıtları getirilerek, nizalı döneme ait dönem bordroları varsa davalı Kurumdan celp edip, bu dönemlerde çalışan tanıkların beyanlarına başvurmak ve bunların tanıklığıyla yetinilmediği taktirde, SGK ilgili il müdürlüğünden, gerekirse zabıta, vergi dairesi ve meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu iş yeri çalışanlarının; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak, tanık beyanları arasındaki çelişkiyi gidermek ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde 506 sayılı Yasanın 2,6,9 ve 79/10 maddeleri gereğince kanıtladıktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.