Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1432 Esas 2019/12191 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç tarihinde sanık ...’ın sahibi ancak temyize gelmeyen diğer sanık ...’in ise işletmecisi ve yetkilisi olduğu maden ocağında kamyon şoförü olarak çalışan katılanın suç tarihinde kamyonun kasasında bulunan hafriyatı, damperi kaldırmak suretiyle boşaltmak istediği sırada, damperin kapağının açılmayıp hafriyatın boşalmaması sebebiyle kamyonun kupa kısmının havaya kalktığı, kamyonun dengesinin bozulup düşeceğini düşünen katılanın şoför mahallinden aşağı atlayarak indiği sırada dengesini kaybedip düşerek yaralandığı olayda; olay günü de bizzat ocakta bulunan ve fiilen işyeriyle işveren vekili gibi ilgilenen işletmeci diğer sanık ...’nın cezalandırıldığı da dikkate alındığında, bizzat işin yürütümüyle ilgilenmeyen sanığa kusur izafe edilemeyeceğinin anlaşılması karşısında; sanığın, beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.