MAHKEMESİ : Konya 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2013/323-2013/597

Davacı A.. B.. vekili tarafından, davalı A.. B.. aleyhine 03/06/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 17/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, 2022 sayılı Yasa kapsamında yapılan usulsüz ödemeler nedeniyle oluşan kurum zararının ödeme yapılan kişiden tahsili istemine ilişkindir.
Yerel Mahkemece, 6495 sayılı yasanın 73. maddesiyle 2022 sayılı Yasaya eklenen geçici 3. maddesi uyarınca yersiz ve fazladan yapılan ödemelerle ilgili olarak oluşan borçların terkin edilmiş olması gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 326. maddesinin 1. bendinde; “Kanunda yazılı haller dışında,yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir.” Aynı yasanın 331. maddesinin 1. bendindeki düzenlemeye göre de; “…hakim davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder.” denilmektedir.
Yukarıdaki açıklamalar ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 323. maddesinin (ğ) bendi içeriğine göre, vekalet ücretinin yargılama giderlerinden olduğu ve kural olarak davada haksız olan tarafa yükletileceği, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun"un 331. maddesine göre de, dava açılırken davacının haklı konumda olması durumunda davacı taraf aleyhine vekalet ücretine karar verilemeyeceği anlaşılmaktadır.
Eldeki davanın yargılaması devam ederken çıkarılan ve 6495 sayılı Yasanın 73. maddesiyle 2022 sayılı Yasaya eklenen geçici 3. maddesi ile;“ Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar bu kanun kapsamında yersiz veya fazla ödenmiş aylıklar sebebiyle ilgililer adına çıkarılmış olan borç ve para cezaları ile bunlara ilişkin faizler terkin edilmiş sayılır ve haklarında herhangi bir adli, idari ve icrai takibat yapılamaz.” biçiminde düzenleme yapıldığı anlaşılmaktadır.
Yargılama sırasında çıkarılan yasa hükmü karşısında davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. Bu durum davacı tarafın dava açarken haklı olduğu gerçeğini ortadan kaldırmaz ve bu nedenle davacının dava açarken kusurlu davrandığından söz edilemez. Yerel mahkemece açıklanan hususlara aykırı düşecek şekilde davalı yararına vekalet ücretine karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekir ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK’ nun geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK.’ nun 438. maddesi uyarınca davalı yararına verilen vekalet ücreti ile ilgili bölümün hüküm kısmından çıkarılarak karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının vekalete ilişkin 4.bendinin silinmesine, davacının diğer temyiz itirazlarının ise ilk bentte gösterilen nedenle reddi ile kararın düzeltilmiş bu şeklinin ONANMASINA 26/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.