Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/1670 Esas 2022/3030 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar ..., ..., ... ve sanık ... müdafii

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulaması yönünden, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararın ve 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir. Sanık ...’ın adli sicil kaydında yer alan mahkumiyetleri içinde en ağırı olan Beyoğlu 2. Ağır Ceza Mah. 05.11.2002 gün, 2002/39 Esas ve 2002/333 kararına konu 26.01.2004 tarihinde kesinleşen ve 14.03.2007 tarihinde uyarlaması yapılan yağma suçundan hükmedilen cezasının tekerrüre esas oluşturacağı ve bu hükümlülüğü esas alınarak 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin soruşturma aşamasında alınan beyanında hırsızlık olayının 17.01.2015 günü saat: 19.00 ile 18.01.2015 günü saat: 23.30 saatleri arasında gerçekleştiğini beyan ettiği, sanıkların yakalanmasına kadar mağdurun herhangi bir müracaatının da bulunmadığı, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık suçunun sanıklar lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında tekerrüre esas sabıkaları nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 58/6. madde ve fıkrası uyarınca, mükerrirlere göre infaz rejimine karar verilip ve anılan yasanın 58/7. madde ve fıkrası uyarınca süre belirtilmeksizin denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerekirken, infaz yetkisini sınırlayacak biçimde cezalarının infazından sonra "1 yıl" denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 08.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.