Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13066 Esas 2017/3878 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 09.04.2017 gün ve 2017/3435 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 25.04.2017 gün ve 2017/25514 KYB. sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/11/2016 tarihli ve 2015/726 esas, 2016/633 sayılı kararının "Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 17/12/2015 tarihli ve 2015/13542 esas, 2015/6409 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı cihetle, somut olayda Gediz Elektrik Dağıtım Anonim Şirketinin suç tarihi olan 27/03/2015 tarihinden önce 29/05/2013 tarihinde özel hukuk tüzel kişisi olması itibariyle suçun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; 27.03.2015 tarihli mühür bozma tutanağına konu 18.02.2015 günlü mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan ... Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 29.05.2013 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nun 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22.11.2016 gün ve 2015/726 E., 2016/633 K. sayılı hükmünün CMK"nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 18.05.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.