MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, milli bayram ücret alacağı, bakiye sefer primi alacağı, bakiye ücret alacağı, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:



A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesi haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatları ile ücret, yıllık izin, fazla mesai, bayram genel tatil ücreti, bakiye sefer primi ve ücret alacakları istemiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar avukatlarınca temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, iş sözleşmesindeki fazla mesai ücrete dahildir düzenlemesinin dikkate alınmadığı ve dava konusu alacaklara faizin temerrüt tarihinden yürütülmesi gerektiği noktalarında toplanmaktadır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dâhil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması hâlinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. İşçiye her ay ödenen ücret içinde fazla çalışmaların bir kısmının yer aldığı taraflarca kabul edildiğine göre 270 saatin 12 aya bölünmesi sonucu belirlenen 22,5 saat, her ay için kanıtlanan fazla çalışma süresinden indirilmelidir. İşçinin fazla çalışmasının kanıtlanamadığı veya çalışmaların karşılığının tam olarak ödendiği aylar için böyle bir indirime gidilmez.
Somut olayda, taraflar arasında 2008 yılında imzalanan iş sözleşmesinde fazla mesainin ücrete dahil olduğu düzenlenmiştir. İş sözleşmesindeki fazla mesainin ücrete dahil olduğuna ilişkin hüküm, bu sözleşme tarihinden sonraki dönem için yapılan hesaplamalarda yukarıdaki açıklama uyarınca değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekirken, bu düzenleme dikkate alınmadan fazla mesai hesaplanması hatalıdır.
3- Davacı davalı işvereni 22.06.2011 tarihli noter ihtarnamesi ile 27.06.2011 tarihi itibarı ile dava konusu alacaklar açısından temerrüde düşürmüştür. Dava dilekçesinde de alacaklar için “ temerrüt tarihinden “ faiz talep etmiştir. Temerrüt olgusunun varlığı ve faizin temerrütten yürütülmesi talebi karşısında kıdem tazminatı dışındaki alacakların tamamına temerrüt tarihinden faiz yürütülmesi gerekirken dava ve ıslah tarihinden faiz yürütülmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.